In een van de verdachte berichten noemde de leraar geschiedenis en sociale studies bijvoorbeeld de namen van zes Palestijnen, tussen de 14 en 24 jaar oud, die op de bezette Westelijke Jordaanoever zijn vermoord. Hij schreef dat ze ‘geboren waren in een goede tijd en hun hele leven onder deze bezetting moesten leven’. ‘Ze hebben nog nooit een dag van echte vrijheid gekend. Ze werden geëxecuteerd door onze geweldige jongens.”
De leraar plaatste ook verschillende foto’s van dode Palestijnse kinderen op Facebook, met het onderschrift ‘Maar het kan de Joden niets schelen’.
Over door de auteur
Sacha Kester door voor te schrijven D. Voxkrant Over België, Israël en het Midden-Oosten. Eerder was hij correspondent in India, Pakistan en Libanon.
Sinds de Hamas-aanvallen worden de sociale media onder de loep genomen door de politie, collega’s, buren en werknemers, wat tot talloze arrestaties heeft geleid Het Openbaar Ministerie juicht dit toe. Zo sprak aanklager Amit Eisman vorige maand zijn steun uit voor “het onderzoeken, vasthouden en vervolgen van degenen die gruwelijke gebeurtenissen toejuichen of steunen.”
Het zijn vooral Israëlische Arabieren, ongeveer 20 procent van de bevolking, die worden gearresteerd of anderszins worden geïntimideerd. Volgens mensenrechtenorganisaties ging het bij de arrestaties niet alleen om oprechte steunbetuigingen aan Hamas, maar ook om hun bezorgdheid over de slachtoffers van Gaza.
Twintig politieagenten op de stoep
Mohand Taha, een stand-up comedian uit Galilea, schreef bijvoorbeeld op Instagram dat “zijn ogen traanden voor de bevolking van Gaza.” Veertig minuten later stonden er twintig politieagenten voor de deur en werd hij naar het bureau gebracht, waar hij twee dagen later weer mocht vertrekken.
Mensen verliezen hun baan vanwege hun mening of zelfs vanwege hun etniciteit. Zo sloot de burgemeester van Givatayim, een buitenwijk van Tel Aviv, verschillende bouwplaatsen omdat de ‘aanwezigheid van Arabische arbeiders’ voor sommige bewoners intimiderend zou kunnen zijn. Pas nadat de rechter de zaak had afgehandeld, mochten de bouwvakkers weer aan het werk.
Bovendien is het zogenaamde ‘doxing’ toegenomen, het melden van namen en adressen van mensen met ‘verkeerde opvattingen’ binnen extreemrechtse Israëlische Telegram-groepen. De linkse ultraorthodoxe journalist Israel Frey bijvoorbeeld, die schrijft dat hij bidt voor kinderen die in Israël en Gaza zijn vermoord, zit ondergedoken nadat een woedende menigte naar zijn huis komt om verhaal te halen.
‘opzettelijk verraad’
Baruchin, 63, die op een middelbare school in Petah Tikva (bij Tel Aviv) werkte, werd ook ontslagen. Ook de gemeente benaderde de politie om aangifte tegen hem te doen. De politie heeft het Openbaar Ministerie vervolgens gevraagd te onderzoeken of de leraar zich schuldig heeft gemaakt aan opruiing. Toen dit verzoek werd afgewezen, werden ze beschuldigd van “opzettelijke opruiing”, een extreme aanklacht die zelden wordt gebruikt en waarop een gevangenisstraf van maximaal tien jaar staat.
“Vergis je niet”, schreef de linkse krant Haaretz In zijn commentaar op dinsdag: “Baruchin wordt gebruikt als een politiek instrument om een politieke boodschap te sturen. Het doel van zijn arrestatie was afschrikking – om elke kritiek of zweem van protest tegen het Israëlische beleid tot zwijgen te brengen.”
Na vijf dagen gevangenisstraf besloot een rechter maandag dat Baruchin voorwaardelijk kon worden vrijgelaten.
