Dit artikel komt uit AD. Op NU.nl verschijnt dagelijks een selectie van de beste artikelen uit kranten en tijdschriften. Daar lees je hier Meer over.
Parasieten zijn er in talloze varianten. “De meeste komen uit de tropen, waar de diversiteit veel groter is dan hier”, zegt parasitoloog Jaap van Helemond. “In Nederland is de kans zeer klein dat je ernstig ziek wordt van parasieten. In Nederland hebben we vooral te maken met infectieziekten veroorzaakt door virussen en bacteriën.”
Van Helemond legt uit dat de parasieten die we tegenkomen in drie groepen te verdelen zijn. “Ten eerste zijn er van buitenaf aanwezige ectoparasieten, zoals vlooien, teken, mijten, luizen, bedwantsen en vliegen. Vooral teken zijn gevaarlijk, ze kunnen de ziekte van Lyme overbrengen. Daarnaast zijn er endoparasieten, die als wormen in de lucht kunnen leven. menselijk lichaam.”
Eén van de bekendste en meest voorkomende parasitaire insecten in Nederland is de draadworm. Een heel klein wit wormpje, ongeveer een centimeter lang en een millimeter breed, dat de meeste mensen wel eens in de ontlasting van hun kinderen hebben gehad of gezien. Van Helemond: “De wormen kruipen uit de anus terwijl je slaapt en leggen daar eitjes. Dat kan op de huid bij de anus zitten, maar ook op kleding of beddengoed.”
“Het geeft een jeukend gevoel en als je eraan krabt en je handen niet goed wast of naar het toilet gaat en eten klaarmaakt zonder je handen goed te wassen, krijg je de eitjes weer via de mond binnen, waaruit zich weer een volwassen worm ontwikkelt. is een transmissieroute die vooral te maken heeft met hygiëne”, aldus de parasitoloog.
Vooral jonge kinderen hebben hier vaak last van, omdat ze de discipline van het handenwassen nog niet onder de knie hebben. De rest van de familieleden heeft relatief meer kans om getroffen te worden. Van Helemond: “Ook al is het een slecht verhaal, het is een redelijk onschuldige infectie. De emotionele impact van wormen in de ontlasting weegt zwaarder dan de fysieke schade.”
De derde groep, eencellige organismen, worden protozoa genoemd en zijn gemiddeld slechts een honderdste van een millimeter groot; Je kunt ze niet met het blote oog zien. Vaak doen protozoa niet veel meer dan het opnemen van voedsel en bacteriën uit de darmen, daar merk je weinig van. Er zijn talloze onschadelijke protozoa. Van Helemond: “Er zijn ook schadelijke protozoa, zoals malariaparasieten. Die komen voor in de tropen en tijdens je reis kun je erdoor besmet raken omdat je wordt gebeten door malariamuggen. Jaarlijks komen driehonderd Nederlanders uit de tropen terug met malaria-infecties.”
Ook zijn er veel eencellige organismen die in de darmen terechtkomen. Net als draadwormen zullen ze na de ontlasting waarschijnlijk terugkeren naar voedsel of drinkwater als er geen adequate hygiëne wordt gehandhaafd. ‘Wanneer de darmparasiet zich aan het slijmvlies bindt, ontstaat er een ontstekingsreactie’, zegt van Helemond. “irritatie van het darmslijmvlies en een opgeblazen gevoel leiden tot zwelling van de buik, wat pijn en diarree veroorzaakt. Vermoeidheid is ook vaak aanwezig. Als ze de dunne darm aantasten, kunt u de eetlust verliezen en gewichtsverlies of bloedarmoede ervaren.”
Twee ziekten veroorzaakt door eencellige darmparasieten komen in Nederland veel voor: giardiasis komt wereldwijd en vooral in de tropen voor. In Nederland hebben vooral kinderen af en toe last van giardiasis. Kinderdagverblijven hebben regelmatig uitbraken. Kinderen besmetten zichzelf en andere gezinsleden. Infectie kan ook optreden door in vervuild water te zwemmen of besmet voedsel te eten. Van Helemond: “De meest voorkomende klacht is diarree, deze kan troebel en waterig zijn en behoorlijk stinken. Je hebt last van maagkrampen, misselijkheid en gasvorming. Giardiasis kan soms maanden aanhouden, maar is goed te behandelen.”
Cryptosporidiose, veroorzaakt door de Cryptosporidium-parasiet, is een andere veel voorkomende parasiet die darminfecties kan veroorzaken. Van Helemond somt de klachten op: “Plotselinge hevige diarree en maagkrampen, soms met misselijkheid, braken, koorts en een gevoel van zwakte. Niet iedereen die besmet is, krijgt klachten. De tijd tussen besmetting en ziek worden bedraagt zeven tot tien dagen.” “
Deze parasiet wordt ook aangetroffen in de ontlasting van besmette mensen, maar ook in de ontlasting van dieren zoals schapen en koeien. Uitwerpselen van geïnfecteerde personen blijven…
