Dit artikel komt uit Gelderlander. Op NU.nl verschijnt dagelijks een selectie van de beste artikelen uit kranten en tijdschriften. Daar lees je hier Meer over.
Theo Knoop kan zijn geluk niet op als hij achter in een café een man ziet zitten. Dat is eenvoudig! Er is geen twijfel over mogelijk. Eindelijk.
Theo, een bekende kapper in Nijmegen, heeft zijn broer negentien jaar moeten missen. Sujul verdween plotseling spoorloos. Maar hier, op het Spaanse eiland La Gomera, eindigen alle speurtochten. Voor alle twijfels.
Sujul ziet de verbazing op het gezicht van zijn oudere broer. Toen omhelsden de twee elkaar. Theo kan zijn tranen niet bedwingen. “Natuurlijk niet”, zegt hij. “Het is zo mooi. Ik heb mijn broer terug. Het is zo speciaal.”
Sjuul Knoop werd 58 jaar geleden geboren in Nijmegen. In 2004 woonde hij als onderhuurder op iemands zolder in die stad, maar op de woning werd beslag gelegd vanwege huurachterstanden. Sujul forceerde vervolgens de deur en liet haar bezittingen bij haar zus achter. Hij stapte op zijn fiets en zei dat hij naar het zuiden ging.
Sujul, door zijn broer omschreven als ‘een bijzonder mannetje’, had geen telefoon en sprak niet met hem. Hij woonde in Lyon (Frankrijk), omdat hij daar betaald werd, maar verder blijft zijn verblijfplaats een groot vraagteken. Het is twijfelachtig of sommigen nog in leven zijn. nee Theo
Ieder jaar op de verjaardag van Suul in juli belt Theo op Facebook met een foto van zijn broer. Vorig jaar kreeg hij eindelijk de bevestiging dat Sujul nog leefde. Suzul kwam in contact met de Spaanse politie. Nadat de Spaanse politie via e-mail contact had opgenomen met Theo, werd het steeds waarschijnlijker dat zijn broer zich in La Gomera bevond.
Zondag vertrok Theo uiteindelijk met zijn dochter Mayra naar het Spaanse eiland. Een taxichauffeur herkent Sujul onmiddellijk als hij haar zijn foto laat zien. “Hij riep ‘Julio!’” zegt Theo lachend. ‘Iedereen op dit eiland lijkt hem te kennen. Hij doet overal vreemde dingen.’ Als de taxichauffeur de twee naar het huis van Sujal brengt, is hij niet thuis.
Dus rijden ze naar de havenstad Hermigua, waar Suul mogelijk rondhangt. Nadat ze door de stad hebben rondgezworven, vinden ze hem in een café. Theo: “De verbaasde blik op zijn gezicht was zo groot. Hij wist niet hoe hij moest reageren en hij dacht dat hij in een droom was beland.”
Sujul vertelt Theo hoe hij tijdens zijn reis bevriend raakte met iemand die hem vroeg of hij mee wilde naar La Gomera. Hij kreeg een retourticket cadeau en zou eigenlijk maar een maand blijven. Maar hij kwam nooit meer terug omdat hij verliefd werd op het eiland. ‘Ik begrijp hem volkomen,’ zei Theo. “Het is zo’n liefdevol eiland. De mensen zijn er nog steeds echt voor elkaar en ook voor Tae Soool. Hij is de vriend van iedereen.”
En dus zal Sujul hier nooit meer weggaan. “Hij zal nooit meer bij ons komen wonen. Kijk eens hoe rustig de mensen hier rijden. Niemand heeft haast. En de natuur is hier ook prachtig en heel rustig. Nee, Sujul heeft ons al verteld dat zijn as hierheen is vervoerd door zee. Om zich te verspreiden.” kan.”
Ze begrijpt nu waarom Sujul nooit iets zegt. Sajal probeerde het. Maar later had hij geen cijfers meer. Hij had geen geld, geen telefoon, geen sociale media.
Theo blijft nog een volle week op het eiland, dus er is voldoende tijd om zijn broer te bezoeken. Hij wil haar ook een goed kapsel geven. Hij ziet er een beetje verwaarloosd uit. “Het is zeker niet vies”, hield Theo, de kapper, vol. “Er is verandering nodig, maar wij zullen ervoor zorgen.”
